Instalacja Ubuntu Server 20.04

Serwery Linuksowe są bardzo często stosowane, jednym z najprostszych jest Ubuntu Server. Osobiście bardziej używam Debiana ale nie raz zdarzyło się (jakies wymagania firm zewnętrznych), że musiałem użyć Ubuntu. Ta dystrybucja ma jedną niezaprzeczalną zaletę. Ogromne wsparcie dla wersji LTS (Long Term Support) oraz dużą społeczność ze wsparciem w internecie.

1. Przechodzimy na stronę https://ubuntu.com/ i przechodzimy do zakładki Download i wybieramy Ubuntu Server. Wybieramy Manual Server Installation aby uzyskać plik ISO. Można też pobrać gotową maszynę wirtualną wybierając opcję Instant Ubuntu VMs. Jednak skupię się na tradycyjnej instalacji Linuxa z obrazu.
   
2. W kolejnym kroku musimy obraz ISO zabootować sposobem adekwatnym do rodzaju instalacji. Jeśli na komputerze fizycznym to zwyczajnie bootujemy z poziomu Biosa podczas uruchamiania komputera. Jeśli maszyna wirtualne to zależnie od środowiska wirtualizacyjnego (Virtual Box, VMware, Hyper-V) sposób jest analogiczny - tworzymy wirtualną maszynę, podajemy ścieżkę obrazu ISO do zbootowania i starujemy system. Ja bootuję na Hyper-V w tym przykładzie, ale to n ie ma znaczenia żadnego, bo instalacja wszędzie przebiega tak samo.
   
3. Rozpoczyna się typowa instalacja, wybieramy język i klawiaturę. W tym przypadku język angielski i klawiatura polska.
   
4. W kolejnym kroku konfigurujemy ustawienia sieciowe. Wybieram tryb manualny (wyłączam DHSP) i wpisuje ręcznie ustawienia zgodne z siecią w jakiej się znajduję. W polu Subnet (chwilę to rozgryzałem) podajemy po prostu adres sieci zapisany w ten sposób: u mnie 192.168.0.0/24 czyli sieć z maską 255.255.255.0 Address to już konkretny statyczny IP maszyny, Gateway czyli brama i serwery DNS. Zatwierdzamy ustawienia i przechodzimy do dalszej części instalacji.
   
5. W kolejnym kroku mamy ustawienia proxy (zostawiamy puste jeśli nie używamy) oraz podajemy adres mirrora ubuntu - wypełnia się domyślny dla lokalizacji Polska. Jest to archiwum repozytoriów pakietów dla Ubuntu.
   
6. Kolejny krok to ustawienia dysku twardego, sposobu podziału partycji itd. Na potrzeby maszyny wirtualnej nie bawię się w skomplikowane partycjonowanie tylko wybieram cąły dysk i podział domyślny sugerowany przez instalator. Robię tak z prostego powodu - i tak robię kopię całej maszyny wirtualnej oprogramowaniem Veeam lub innym np. Export w Hyper-V więc sposób partycjonowania nie daje mi nic przy jakiejkolwiek awarii, bo i tak przywracam całość. Chyba, że jest potrzeba wyraźna tworzenia partycji to wtedy tak, jeśli tego wymaga jakiś specyficzny system, który instalujemy. Więc wszystko zależy od potrzeb. Zatwierdzam ustawienia i przechodzę dalej.
   
7. Teraz bardzo ważny krok. Podajemy nazwę administratora, hasło, nazwę użytkownika (zwykłego, który będzie używał sudo i hasła admina do wykonywania poleceń), nazwę komputera. Koniecznie włączamy również instalację SSH aby można było uzyskać zdalny dostęp do serwera Zatwierdzamy i przechodzimy dalej.
   
8. Podczas instalacji możemy wybrać rożne role serwera, które zostaną doinstalowane. Jest tego sporo jednak zwykle doinstalowuję takie środowiska osobno, ponieważ i tak zwykle wymagają dodatkowych konfiguracji, mam wtedy pełną kontrole co robię, a tu instalator "coś gdzieś zainstaluje" i więcej czasu zajmuje połapanie się w tym niż zrobienie tego samemu. Teraz pozostaje już tylko reboot. 
   
9. Po restarcie widać, że system wstał prawidłowo. Uruchomił się ładniei jesteśmy zalogowani jako podany użytkownik podczas instalacji. Dobrze takiego użytkownika dodać do grupy Sudoers aby za każdym razem nie wpisywać hasła Sudo. Serwer domyślnie nie ma trybu graficznego, oczywiście zawsze można doinstalować tylko po co.
   
10. Tak postawiony serwer jest doskonałą bazą do dalszej konfiguracji zgodnie z jego przeznaczeniem. Można śmiało zrobić z niego serwer www instalując pakiety LAMP, zrobić serwer pocztowy np. Postfix, czy cokolwiek przyjdzie nam do głowy. Życzę owocnych eksperymentów.
    .

• Prev
• Next